Shinrin-yoku betekent letterlijk ‘baden in de atmosfeer van het bos’. Het is een meditatieve wandeling door de natuur waarbij je probeert bewust aanwezig te zijn. Dat doe je door heel rustig te lopen en soms even te gaan zitten of liggen, het gras op je huid voelen kriebelen, en de koude wind op je gezicht.

In een sterk verstedelijkte en digitale samenleving, waarin alles in versnelling lijkt te gaan, mr dan ooit van belang. Zelfs in de natuur fietsen of lopen we er vaak snel doorheen, zonder aandacht voor de omgeving. De afwisseling van het landschap maakt het een fijne plek voor een ‘bosbad’. Shinrin-yoku kan op elke plek in de natuur die verwondering oproept, maar bomen, en vooral naaldbomen, hebben het meest gunstige effect op de gezondheid (die scheiden phytonciden uit).

De verschillende seizoenen vertellen iets over het leven, waarin alles gaat volgens een cyclisch patroon van opkomen en neergaan. Net als het water eb en vloed kent , bloeien de bomen in de lente en vallen de bladeren in de herfst. Dat laat ons de vergankelijkheid zien, maar ook dat op ieder einde een nieuw begin volgt.

De natuur vormt een bron van troost en bezinning. Het helpt mij om mijn problemen te relativeren en het grote plaatje te zien. In tegenstelling tot mindfulness en retraites voelt de natuur niet als iets dat je wordt opgelegd. Het overkomt je. Het geeft mij zingeving, rust en helderheid van geest.

We leven in een maatschappij waarin anderen ons continu beoordelen en we de lat steeds hoger leggen, vooral voor onszelf. Het bosbaden heeft mij geholpen ruimte te creëren tussen mij en mijn drukke leven. Ik besefte dat mijn leven onnodig zwaar aanvoelde en dat ik tegen de stroom in zwom. Dat kwam omdat ik te veel leefde volgens de verwachtingen van anderen en te weinig vertrouwde op mijn eigen gevoel.

Het bosbaden laat mij de essentie van het leven zien, de kleine alledaagse dingen waar de natuur vol van zit en blijf je verwonderen.